Królowie
nadbużańscy Pawła Totoro Adamca
Kluczową cechą Królów
nadbużańskich i zarazem największą zaletą tego cyklu jest jego uniwersalność. Paweł Adamiec w swojej pracy
mocno operuje stereotypem. Ten stereotyp w swojej istocie stanowi jednak jakość
jak najbardziej pozytywną – skrajna powierzchowność i umowność (również ta o teatralnym charakterze) prac Adamca przenosi punkt ciężkości jego sztuki na
odbiorcę. To on w akcie percepcji staje się współtwórcą wytwarzanych przez
fotografa relacji. W pracach Adamca odbija się bowiem nasze wspólne, zbiorowe
spojrzenie na polską wieś – spojrzenie symultanicznie współczesne i
historyczne. To, jaki wizerunek wsi kreujemy, jak kreują go nasi rodzice i
kreowali nasi dziadkowie, to podstawowa i najważniejsza wymowa Królów nadbużańskich. To spojrzenie na wieś i
naturę, a w niej na prostego, dobrego,
słowem pięknego człowieka, jest oczywiście z gruntu fantastyczne, ale też
niezwykle silnie zakorzenione w kulturowych skojarzeniach widza, ponieważ sięga
romantycznego paradygmatu. To wieś, która w swej ludowości zaczyna się u
Mickiewicza (postrzegana później jest tak samo przez Wyspiańskiego i innych
młodopolskich artystów), a kończy się gdzieś w świecie powieści Tolkiena i
współczesnej popkulturze. Wieś poza pokoleniem, poza czasem, poza konkretnym
obiegiem kultury. Wieś jednoczesna i globalna.
Jak udało się autorowi uzyskać aż
taką rozległość spojrzenia i sprawić, że to spojrzenie zawarte jest właśnie
oczach widza? Klasyczny temat ujął w dość nietypową formę – skorzystał bowiem z
estetyki charakterystycznej dla mody i reklamy – z konwencji fotografii
komercyjnej. Zbudowanie formalnego kontrastu wobec przedstawianej treści nie
dość, że nadaje pracom Adamca oryginalnego charakteru, to wytwarza specyficzne
napięcie i otwiera widzom wiele możliwości recepcji. Już pierwsze zetknięcie
się z Królami nadbużańskimi łamie powszechne przyzwyczajenia odbiorcze –
każdy prezentowany na wystawie obraz ma funkcję Proustowskiej magdalenki –
aktywuje w widzu jego indywidualne doświadczenia, wspomnienia, wyobrażenia.
Zmusza go nie tyle do interpretacji, co do konfrontacji i refleksji, również w
stosunku do samego medium. Tym samym warto zwrócić uwagę, że ten portretowy
cykl nabiera wyraźnie autotematycznego charakteru. Dzieje się tak na dwóch
metapoziomach: antropologicznym i fotograficznym. Królowie nadbużańscy
stają się esejem o medium fotografii jako medium przedstawiania (i kreowania!)
ludzi. Każdy odbiorca tej wystawy powinien zatem odpowiedzieć sobie na pytanie:
jakiego obrazu ludzi starszych, dzieci, czy mieszkańców pobliskiej wsi
oczekuje? Musi skonfrontować się z Innym nawet (a może zwłaszcza!) wtedy, jeśli
mieszka on w sąsiednim domu, a nie na odległym kontynencie.
Tobiasz Papuczys
/Instytut im. Jerzego Grotowskiego – Wrocław/
PAWEŁ TOTORO ADAMIEC
(1982)
/fotograf,
charakteryzator, artysta wizualny, architekt krajobrazu, wykładowca KUL i Lubelskiej Szkoły Fotografii /;
publikacje
w
wielu światowych i polskich wydawnictwach i portalach (takich jak Wysokie Obcasy, Duży Format, National
Geographic, Make-Up Artist Magazine,
Szeroki Kadr);
laureat
wielu
nagród i wyróżnień, m.in.:
Żurawie 2011, Blog Vogue Italia 2012, Gardenia
2015 (+Garden Concept), Człowiek Roku 2016 - kategoria kultura;
autor
okładki
do pierwszej polskiej encyklopedii mody Fashion Book Poland oraz pierwszego katalogu polskiego
wzornictwa POLISH DESIGN;
członek
Fundacji
Kultury Audiowizualnej Beetle.pl oraz Agencji Multimedialnej Kaiju.pl.
Podstawy wiedzy przyrodniczej i artystycznej zdobył na
architekturze krajobrazu KUL. Fotografiką kreatywną zaczął zajmować się w 2009
roku. Na potrzeby sesji zdjęciowych wykonuje kostiumy, makijaże, fryzury i
scenografie, sięgając po nietypowe materiały i techniki pracy. Inspiracji szuka
w przyrodzie, muzyce i baśniach oraz świecie mody. W swoich pracach ukazuje
mocno zniekształconą, teatralną rzeczywistość. Szczególną uwagę zwraca na
emocjonalny wymiar zdjęć oraz dowolność ich interpretacji.
Jest
autorem projektów aktywizacyjnych, włączających w działania artystyczne różne
grupy wiekowe i społeczne oraz twórcą wielkoformatowych instalacji
artystycznych sytuowanych
w przestrzeniach publicznych miasta. Prowadzi cykle "warsztatów kreatywnych" obejmujących tematyką fotografię, charakteryzację i inne sztuki wizualne. Specjalizuje się w projektowaniu i kształtowaniu przestrzeni osiedlowych oraz publicznych terenów zieleni. Prowadzi badania dotyczące znaczenia i doboru roślinności w obszarach zabudowy wielorodzinnej oraz jej udziału w strukturach ekologicznych miasta. Specjalizuje się w projektowaniu przestrzeni publicznych miast.
w przestrzeniach publicznych miasta. Prowadzi cykle "warsztatów kreatywnych" obejmujących tematyką fotografię, charakteryzację i inne sztuki wizualne. Specjalizuje się w projektowaniu i kształtowaniu przestrzeni osiedlowych oraz publicznych terenów zieleni. Prowadzi badania dotyczące znaczenia i doboru roślinności w obszarach zabudowy wielorodzinnej oraz jej udziału w strukturach ekologicznych miasta. Specjalizuje się w projektowaniu przestrzeni publicznych miast.
KONTAKT: adamiec.totoro@gmail.com
www.paweladamiec.pl
www.facebook.com/Totoro.Adamiec
www.youtube.com/user/paweladamiec
prace