cykl REKOMENDACJA - Marek Kucharczyk
Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.
Terry Pratchett, Kosiarz
Wyobraźmy sobie czarny ekran, na który padają i na którym zatrzymują się kwanty światła. Powstaje obraz. To fotografia, czyli rysowanie światłem. Pozbawiony światła ekran jest tu niezbędny – bez niego nie powstanie obraz. Za pomocą środków technicznych możemy wyświetlić na nim tylko tę cząstkę światła, która niesie istotne dla nas informacje. Możemy też postąpić inaczej. Mrokiem zasłonimy to co zbędne, czyli w powstałym obrazie dokonamy redukcji informacji do tej, która jest dla nas ważna.
Niezależnie od drogi postępowania, graficzny efekt może być taki sam. Minimalistyczna kompozycja i monochromatyzm fotografii Tomasza Młynarczyka sprawia pierwsze wrażenie, że istotne dla Autora jest skupienie na formie. Jednak nie zatrzymujmy się na walorach kompozycji formalnej, a pozwólmy się porwać nurtom nieopowiedzianych historii. Historii, do snucia których zachęca nas Autor.
Marek Kucharczyk
ŚWIATŁO I MROK
Przyznać muszę, że z wiekiem zaczynam doceniać rzeczy proste.
Zawsze ceniłem minimalizm i umiar. Prezentowane fotografie są potwierdzeniem moich fascynacji czystą formą. Świadoma rezygnacja z półtonów sprowadza obraz do wyraźnych kontrastów.
Zabieg formalny jest oczywiście zamierzonym efektem, który podbija wrażenie osamotnienia, wyobcowania, alienacji czy wycofania, ale też nadziei, wiary i siły. Plamy czerni i bieli narzucają nam radykalne
odpowiedzi na zadawane pytania. Nie ma skali szarości, nie ma wątpliwości, nie ma półprawd. Jest światło i mrok, prawda i fałsz, dobro i zło. Szukam prostych rozwiązań.
Tomek Młynarczyk
Tomasz Młynarczyk
Urodzony w 1971 roku w Radzyniu Podlaskim. Tam też mieszka.
Zajmuje się fotografią koncepcyjną i eksperymentalną, oraz szeroko rozumianą fotografią społeczną. Dokumentuje i analizuje przenikanie się kultur, tradycji i wiary terenów Polski Wschodniej.
Pracuje jako instruktor kultury w Radzyńskim Ośrodku Kultury. Założyciel i wieloletni prezes Radzyńskiego Klubu Fotograficznego KLATKA. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Lubelskiego, w latach 2017-2020 prezes Okręgu Lubelskiego ZPAF.
Autor wystaw indywidualnych: Gdzie jest pałac; Struktury, faktury, formy; Radzyń 7.00; Światło-wody; Prawosławie; Archiwum – forma i światłocień; Bal, Trzepak; Ostatni seans; Żebro Adama, Trisomia 21; in memoriam; Majówki; Czyściec.
Udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (Węgry, Francja).
prace
