TANIEC - ENERGIA CIAŁA I WYOBRAŹNI

wernisaż     22.11.2013   /piątek/   -   godz. 18

Taniec – energia ciała i wyobraźni

Listopad jest miesiącem od lat związanym z odbywającym się w Lublinie Festiwalem – Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca.

Dzięki uprzejmości organizatora Festiwalu oraz konkursu fotografii Taniec – Energia Ciała i Wyobraźni – Lubelskiego Teatru Tańca – Galeria Pomost gości wybrane prace Laureatów i Uczestników pięciu edycji Ogólnopolskiego Konkursu.

Konkurs tworzył platformę do spotkania, konfrontacji i dialogu tych dwóch dziedzin sztuki - tańca i fotografii. Niezwykła dyskusja i artystyczne porozumienie były możliwe dzięki uniwersalności języka obu tych dziedzin. Choć są skrajnie różnymi dziedzinami sztuki to mogą się wspaniale integrować oraz wzajemnie uzupełniać i inspirować – ulotny taniec i fotografia zatrzymująca chwile, dokumentująca rzeczywistość.
Obie posługują się trudno uchwytną, ale jakże ciekawą wyobraźnią i ekspresją.

      Co roku prace konkursowe oceniały osobowości uznane w dziedzinie fotografii, sztuk plastycznych, teatru i tańca między innymi: Leszek Mądzik
– twórca Sceny Plastycznej KUL, reżyser teatralny, scenograf, fotografik oraz Hanna Strzemiecka – twórczyni i wieloletni dyrektor artystyczny Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca oraz wieloletni choreograf Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej i Lubelskiego Teatru Tańca,
a także Dorota Nowakowska - reżyser, fotografik, operator obrazu, producent filmów i programów TV i Natasza Ziółkowska-Kurczuk - reżyserka filmowa
i telewizyjna, scenarzystka, dziennikarka.

autorzy eksponowanych prac:

Artur Radecki /Białystok/, Daria Dziedzic /Lublin/, Katarzyna Madziała /Kalisz/, Konrad Szymański /Stryków/, Leszek Wasilewski /Warszawa/, Magdalena Tobiasz /Będziemyśl/, Marcin Paprota /Jastrowe/, Marcin Śmieszek /Kraków/, Marta Ankiersztein /Warszawa/, Marta Zgierska /Lublin/, Mieczysław Dworczak /Bydgoszcz/, Robert Frąckowiak /Poznań/

ZAPROSZENIE        dn. 13.XII.2013     godz. 18:00
W związku z wystawą w Galerii Pomost i tematem seminarium /DKF "16"/ odbędzie się spotkanie poświęcone roli i związkom muzyki z różnymi dziedzinami sztuki.
Obejmie ono projekcję filmu Lubelskiego Teatru Tańca w reż. Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk "Stand by" i spotkanie z założycielką i długoletnią choreograf GTWPL i LTT, twórczynią Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca Hanną Strzemiecką oraz z Anną Żak tancerką Lubelskiego Teatru Tańca, pomysłodawczynią konkursu fotograficznego, od 2006 roku także choreografem i pedagogiem Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej. Spotkaniu towarzyszyć będzie slideshow fotografii ze spektakli w choreografii Hanny Strzemieckiej

prace:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NA CZAS NIEOKREŚLONY - Alicja Jawiarczyk

 

                                                      wernisaż: 18.10.2013    /piątek/     godz. 18:00

cykl: PROMOTOR /Wojciech Sternak/

Na czas nieokreślony – o fotografiach Alicji Jawiarczyk

Wszyscy wykonujemy setki, jeśli nie tysiące zdjęć każdego roku. Rzadko jednak pamiętamy, że słowo fotografia oznacza rysowanie światłem. Zatem nie tylko my decydujemy o finalnym obrazie, ale również (jeśli nie: przede wszystkim) światło. Tę prawdę pięknie unaocznia nam Alicja Jawiarczyk prezentując zdjęcia będące częścią dyplomu, którego miałem przyjemność być promotorem. Zarówno na oglądanych fotografiach, jak również na zaprezentowanych na wystawie kilku witrażach autorstwa Alicji, światło migocze i bawi się z nami w chowanego. Na zdjęciach przenikające się warstwy kolejnych obrazów zachęcają to wejścia w grę próby odszukania skrytego znaczenia. W witrażach, kolorowe powierzchnie zdają się droczyć z obrazem świata zza szkła – część tego światła przepuszczają, inną zatrzymują, wielu elementom zmieniają kolor wedle własnej, szklanej logiki. I w jednym, i w drugim przypadku czas staje się zawieszony i rozciągliwy jednocześnie. Teraźniejsze blaski mieszają się z refleksami przeszłości, a wszystkie razem szepczą nam cichą opowieść o kotach, o miłości, o czasie który leczy rany, o cierpliwości. To klimatyczna wystawa na okres między Równonocą a Zaduszkami, na popołudnia ni złote, ni deszczowe, na czas nieokreślony.
                                                                                           Wojciech Sternak, w złotą polską jesień 2013 roku

                                                                                  

Alicja Jawiarczyk - plastyczka i fotografka

ur. 1988

dyplom ze specjalności fotografii

przygotowania do kolejnego /specjalność: witraż i szkło artystyczne/ - Lubelska Szkoła Sztuki i Projektowania
                                                                                                               im. Stanisława Wyspiańskiego

w wolnych chwilach pisze również wiersze oraz grywa na instrumentach perkusyjnych

 

 

Prezentowane na wystawie zdjęcia to obszerny fragment pracy dyplomowej z fotografii wykonanej pod kierunkiem Wojciecha Sternaka, wykładowcy fotografii w Lubelskiej Szkole Sztuki i Projektowania.

Inspiracją do wykonania tych fotografii było istniejące od wielu wieków przekonanie, że przysłowia są mądrością narodów.

„Pracując nad koncepcją wizualną przysłów zetknęłam się z metodą fotosyntezy: fotografowany obiekt pozbawiony zostaje wyrazistego konturu, zyskuje swoistą tajemniczość. Prezentowany cykl jest systemem fotografowania, kiedy w jednej fotografii chcemy powiedzieć wiele różnych rzeczy.”

Dlatego kluczem w mojej pracy było balansowanie między czytelnością przekazu a niejednoznacznością obrazu z racji nałożenia zdjęć. Przysłowia znane i nieznane, a jednak głęboko utrwalone w naszej kulturze, dzięki formie fotograficznego rebusu pragną zaprosić Państwa do swoistej gry w chowanego.

                                                                                   Alicja Jawiarczyk

prace

 

 

 

 

 

ŚWIATY PRZEDSTAWIONE

Wystawa ŚWIATY PRZEDSTAWIONE jest nawiązaniem do ingardenowskiej idei świata przedstawionego /zjawiska konkretyzacji bytu intencjonalnego w formę: filmu, dzieła
literackiego/. Tym razem dotyczy to fotografii, która poza tym, że stanowi reprezentację rzeczywistości /rejestrację/, bywa też wyrazem osobistego wyboru i kreacji bardzo autorskiej.
 Prezentowane na wystawie prace łączy nie temat, forma, ale "znaczenie", które wykracza ponad to, co fotografia "pokazuje", w tym sensie fotografia stanowi "jedynie" punkt wyjścia do budowania nowych sensów i odniesień.
Wszystkie prace pochodzą z kolekcji i są własnością Galerii Pomost.
                                     Maryla Wosik

prace

Agnieszka Kliczka
     JEST JAKIŚ OBRAZ UKRYTY W OBRAZIE
Maria Ożóg
     PIELGRZYMOWANIE
Paweł Błachnio
     DESTRUKCJA
Łukasz Niewiadomy
     MALARSKOŚĆ W FOTOGRAFII

Mariusz Marzec
     WYSTAWA, KTÓREJ W OGÓLE NIE BYŁO...
Bartosz Szydłowski
ANALOGOWA FOTOGRAFIA EKSPERYMENTALNA
Magda Szymanek
O MIŁOŚCI NIE/OBIEKTYW/NIE
Magda Malinowska
     TRANStories
Alicja Sobczyńska, Piotr Perczyński
     KTOKOLWIEK WIDZIAŁ... KTOKOLWIEK WIE...
Katarzyna Chojnowska, Jerzy Rudzki
     NA NIELUDZKIEJ ZIEMI
Wojtek Kornet
     NIEWINNI CZRODZIEJE JAZZU

Jacek Piotrowicz
     MARIONETKI


                                   

wernisaż fotografii : 19.04.2013 godz. 18:00

cykl: rekomendacje /Jan Magierski/

MARIUSZ PAWEŁ MAZUR

Wystawa, której w ogóle nie było ... czyli fotografie w technice gumy

Obraz, który ma status dzieła sztuki powinien być nie tylko odbiciem fragmentu świata, ale też opowieścią o autorze i jego osobowości. Fotogramy Mariusza Mazura wyraźnie naznaczone są cechami osobowymi Autora jak wrażliwość emocjonalna, która przesądza o szczególnym doborze tematów i sposobie ich przedstawienia oraz nastrojów jakimi są otoczone. To osobowość autora decyduje o jego wyjątkowości, a jego kreacje czyni jedynymi i niepowtarzalnymi. Wobec natłoku fotografii w popkulturze obrazkowej i masowego użytkowania aparatu cyfrowego oryginalność okazuje się być rzadka i cenna. Osobliwość fotogramów Mariusza to swoistość stylu, jaki osiągnął m.in. dzięki technice gumy. Pozwala ona wydobyć na plan pierwszy najbardziej istotne walory motywu, gubi natarczywe szczegóły i dygresyjność tła. Prace zainicjowane z pomocą obiektywu są przecież subiektwyne. Zwracają się do źródeł fotografii jako sztuki. Odnawiają zatracone poczucie niezwykłości zapisu fotograficznego, jakie zawsze mamy w kontakcie z fotografią początków XX w., w której każda twarz jest portretem, każdy krajobraz pejzażem, zaś każdy przedmiot martwą naturą. Mariusz Mazur rozmyślnie i w wyczuciem sięga po dziewiętnastowieczną technologię potwierdzając przekonanie o słuszności swojego wyboru i konieczności publikacji. To jego prawo. Jak się okazuje - w pełni słuszne. 
                                          Jan Magierski
                             
                                                                                                  

Mariusz Paweł Mazur
ur. 1972
absolwent Politechniki Lubelskiej
członek rzeczywisty Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego, Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związku Polskich Artystów Fotografików

w zależności od potrzeby pracuje w technikach cyfrowych jak i w tradycyjnych technikach srebrowych
ulubiona technika - guma dwuchromianowa
swoje prace prezentuje na prestiżowych przeglądach i salonach fotograficznych w kraju i za granicą

prace:

how to destroy a good image - rafał karcz

Rafał Karcz  /Kraków/

http://www.mmlublin.pl/442197/2013/3/10/psychodeliczne-obrazy-rafala-karcza-ladne-fotografie-nie-wychodza-choc-sie-staram?category=kultura

malarz, rysownik, grafik i fotograf

wykształcenie: historia sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim

                  absolwent Wydziału Form Przemysłowych - ASP /Kraków/

                                         

how to destroy a good image

prezentowane na ekspozycji zdjęcia wykonane wyłącznie aparatami cyfrowymi, drukowane na papierze fotograficznym, poddane są burzycielsko-anarchistycznemu procesowi - artysta rozpuszcza je mieszankami kwasów chemicznych, suszy i poddaje wtórnie zabiegom graficznym czy malarskim. koloruje swoje kadry akwarelami lub gwaszami, dorysowuje znaki, czasem umieszcza na nich symbole lub napisy. określenie potoczne dla tej techniki - "analogowy Photoshop". eksperymentuje jak tylko może na różnorakie sposoby, traktując fotografię niemalże jak grafikę warsztatową. w przypadku obecnej wystawy ten burzycielsko-anarchistyczny proces wyjątkowo koresponduje z jej tematem - człowiek zblazowany, trawiony gorączką, w amoku, w fazie dekonstrukcji siebie i świata. Miasto, mroczne wnętrza...

 

 prace

 

 

 

 

14 KILOMETRÓW DALEJ

Przemek Janiszewski - fotografia

Przemek Janiszewski

ur. 1988 Lublin

absolwent Wydziału Politologii UMCS w Lublinie /2012/

i Akademii Fotografii w Warszawie /2008/

 

Wystawy:

2006 - Galeria Pod Schodami /wystawa poświęcona podróży po Turcji/

2007 - Debreczyn na Węgrzech /wystawa poświęcona promocji Lublina/

2009 - główna nagroda w konkursie "Rzeczywistość bez zniekształceń" /organizator Holidaycheck/

Swoje prace wystawiał również w Granadzie w Hiszpanii.

2013 - /styczeń/ zaprezentował zbiór portretów na wystawie "Tak daleko, tak blisko/

 

Pasją Przemka Janiszewskiego są podróże, zjechał prawie całą Europę, Afrykę Północną, Zachodnie Wybrzeże USA i w 2012 odwiedził Chile, Boliwię i Peru.

Obecna wystawa to próba uchwycenia odmienności  kulturowej Maroko.

Maroko oddalone jest od Europy zaldwie 14 km. Pod względem historii, kultury, religii i jakości życia, jest to jednak całkowicie inny świat, pełen kontrastów i tajemnic, ze wszech miar wartych odkrycia.

Fotografie zaskakują swą kolorystyką, zdają się opowiadać barwne historie uchwycone w kadrze. Pokazują świat, którego odmienność kulturowa przyciąga niczym magnes.

 

prace

 

 

 

 

MALARSKOŚĆ W FOTOGRAFII - Łukasz Niewiadomy

wernisaż    11.01.2013    /piątek/    godz. 18.30

Łukasz Niewiadomy urodził się w 1971r. w Lublinie.
Jest absolwentem Lingwistyki Stosowanej w Warszawie.

     Świadomie fotografuje od 3 lat. Szczególnie upodobał sobie krajobrazy Polesia, Podlasia   i Suwalszczyzny . W swoich pracach poszukuje magicznego światła nadającego fotografiom akcentów malarskości i ulotności chwili.
     Czy można utrwalić świat oglądany? Oczywiście tylko do pewnego stopnia. Czy można kreować świat inny niż oglądany? Cóż… Artyści czynią to od zarania ludzkości. Czy można te dwa działania połączyć? Tak, najlepiej to uczynić w fotografii. Od ponad wieku fotografia jest drogą do celu jakim jest kreatywne przedstawianie świata widzianego.
     Łukasz Niewiadomy z adepta tej sztuki, szybko stał się utalentowanym poszukiwaczem artystycznych odwzorowań przyrody. Za przykładem takich artystów jak Wiktor Wołkow udawał się w okolice Polski, które zachowały pierwotne piękno i słynęły z pięknych krajobrazów oraz obecności dzikich zwierząt i ptaków. Stąd fascynacja rozlewiskami Biebrzy, Podlasiem. Łukasz Niewiadomy organizował wyprawy, z samozaparciem wstawał o wschodzie słońca, aby uchwycić widoki barwnych mgieł wiszących nad polami i rozlewiskami. Stąpał cicho po dzikich ścieżkach, aby w bezkrwawych łowach schwytać łosia, sarnę lub okaz rzadkiego ptaka. Doprawdy trzeba przemoczyć buty, zmarznąć i poczuć zmęczenia, aby ułowić te najrzadsze, najbardziej upragnione obiekty. Wszystko to poprzedzone pracą nad warsztatem fotografika, studiowaniem:  jak z pięknego zjawiska przyrody uczynić świetny technicznie, fascynujący obraz.
                                                                      Paweł Wiater                   

prace